Laudacja Joanny Ugniewskiej dla Zofii Koprowskiej za przekład Wyznań starca Itala Sveva (Sic! 2019)

Każdy przekład któregoś z klasyków literatury włoskiej XX wieku należy witać z radością i satysfakcją, w przypadku Sveva, wiem, że tłumaczka, Zofia Koprowska, starała się od dawna o wydanie jego opowiadań, i oto, w  znakomitym wydawnictwie Sic! ukazały się w ubiegłym roku Wyznania starca, cztery fragmenty powieści, którą planował Svevo, lub cztery autonomiczne opowiadania, podejmujące znane wątki triesteńskiego pisarza: introspekcję, namysł nad czasem, pamięcią, ale i żartobliwy ton, którym narrator mówi o swoich słabościach. Tłumaczka znakomicie poradziła sobie z dwoma poziomami tej prozy: refleksyjnym i ironicznym, jak w opowiadaniu Moje próżnowanie, gdzie hipochondria bohatera jest jedynie sposobem zatrzymania czasu. Kiedy cieszymy się swobodą i potoczystością tej prozy, musimy pamiętać, że tłumaczka musiała pokonać wiele trudności, poradzić sobie ze skomplikowaną składnią pisarza, zdołała też uniknąć jakichkolwiek zapożyczeń z dzisiejszej polszczyzny, tworząc literacki język o rozmaitych rejestrach.

Nagrodę im. Leopolda Staffa w dziedzinie tłumaczenia prozy otrzymuje Zofia Koprowska za przekład Wyznań starca.