15 listopada 2021 Tessa Capponi-Borawska

Laudacja dla Roberta Salvadoriego

Laudacja Tessy Capponi-Borawskiej dla Roberta Salvadoriego (nagroda specjalna w kategorii „Pomost” w uznaniu pracy na rzecz relacji polsko-włoskich)

Roberta Salvadoriego  chyba nie trzeba przedstawiać. Filozof, eseista, krytyk sztuki, znany w Polsce przez takie dzieła jak: Poszukiwanie nowoczesności,  Mitologii nowoczesności oraz Pejzaże miasta – tryptyk esejów zadających wnikliwe i niepokojące pytania o sens  nowoczesnego świata, w którym jest dane nam żyć,  czy dwa genialne szkice autobiograficzne: Włoskie dzieciństwoMoja Florencja.

W słowniku języka włoskiego czytamy, że rzeczownik „ponte”  (most/pomost) to „konstrukcja, która łączy dwa stałe punkty na ziemi, przedzielone naturalną lub sztuczną przeszkodą”; od niego pochodzi wyrażenie „fare da ponte”, czyli działać jak most – jak łącznik.

Całe dzieło i życie Roberto Salvadoriego  jest mostem/pomostem i nie tylko między Polską a Włochami. Istnieją zawsze więcej niż dwa punkty na ziemi i niestety więcej niż tylko jedna przeszkoda, naturalna czy sztuczna.

Siła świadectwa „ludzi-mostów” to ich otwartość, ich zdolność do postrzegania przeciwległego brzegu rzeki nie jako nieznanej, groźnej krainy, ale jako możliwość odkrycia i poznania nowej rzeczywistości. W  obecnych, mrocznych czasach, kiedy wysadza się mosty i zamyka  granice, takie świadectwa są nam bardzo potrzebne. Dziękuję, Roberto, że po prostu jesteś!

 

A teraz pozwólcie na dwa słowa od jednego florentyńczyka do drugiego:

 

Caro Roberto, se dovessi dedicarti un ponte, ti darei quello di Santa Trinita a Firenze “il più bello in Italia e tra i più eleganti in Europa” (come ebbe a dire uno storico), opera di Bartolomeo Ammannati su disegno di Michelangelo. Costruito, distrutto e ricostruito tante volte  dal 1252 al 1944, simbolo di rinascita di una città, Firenze appunto, che, per citare Ewa Bieńkowska, “ nie jest nam dana przez historię raz na zawsze. Jesteśmy wyzwani do utrzymania jej w istnieniu”.  

In questa ottica ti prego di accettare da me fiorentina -varsaviana per te  fiorentino- varsaviano ( l’ordine  degli aggettivi è qui strettamente cronologico non sostanziale) questo premio del Centro Studi Famiglia Capponi per aver, secondo le parole del nostro statuto, “ favorito lo scambio tra la Toscana ed altre aree culturali e sociali  del mondo in particolare la Polonia”.

Grazie Roberto!