Laudacja wygłoszona 1 października 2017 r. przez Tessę Capponi-Borawską z okazji wręczenia Nagrody Literackiej im. Leopolda Staffa dla Alfreda Boscolo, Leonarda Masiego oraz Pawła Bravo za książkę o charakterze popularyzatorskim, Kuchnia Dantego.

Trudno jest w dzisiejszych czasach powiedzieć coś oryginalnego o kuchni, okazuje się bowiem, że wszyscy gotują i że koniecznie muszą podzielić się własnymi osiągnięciami w postaci książki kucharskiej z innymi. W dodatku na temat kuchni włoskiej mamy do czynienia z prawdziwym wysypem literatury wszelkiego rodzaju i wszelkiej maści. Tytuły wpisują się odpowiednio we włoskie stereotypy. I tak istnieją: kuchnia „mamy” (della mamma), „babci” (della nonna), „domowa” (di casa). Miło, ciepło, domowo i zdrowo. W tym całym zgiełku pojawiają się też, co prawda, jakieś rozanielone niewiasty, które twierdzą, że ich kuchnia pachnie bazylią, ale mniejsza z tym. Prawdziwa sensacja zaczyna się jednak wtedy, gdy w krzakach na Polu Mokotowskim w Warszawie pojawia się sam Dante Alighieri… Tu właśnie zaczyna się Kuchnia Dantego.

Jestem bardzo wdzięczna Leonardowi Masiemu, Alfredowi Boscolo i Pawłowi Bravo za ten prawdziwy i kompetentny głos na temat kuchni włoskiej, za niestłumione poprawnością polityczną poczucie humoru oraz za wspomnienie pewnego toskańskiego przekleństwa, który rozgrzewa moje serce.

Za stworzenie, po prostu, dzieła kultury.

Alfredo Boscolo, Leonardo Masi, Paweł Bravo, Kuchnia Dantego, Nisza 2016